Τουρκική εισβολή 1974

20 Ιουλίου 1974. ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ...

Εκείνη τη μέρα, μας έκλεψαν την ελευθερία μας.
Εκείνη τη μέρα, σκότωσαν κι αιχμαλώτησαν αδελφούς μας.
Εκείνη τη μέρα, γίναμε όλοι πρόσφυγες στον ίδιο μας τον τόπο.
Εκείνη τη μέρα, άλλαξε ο κόσμος μας…Εκείνη τη μέρα, ανατράπηκαν όλα.

Εδώ και 34 χρόνια, τουρκοπατούν τα άγια χώματά μας.
Εδώ και 34 χρόνια, σφαιτερίζονται τις περιουσίες μας.
Εδώ και 34 χρόνια, μετατρέπουν τις εκκλησίες μας σε αποχωρητήρια και στην καλύτερη περίπτωση σε τζαμιά.
Εδώ και 34 χρόνια, περιμένουμε τις 1619 μας ψυχές.
Εδώ και 34 χρόνια, ζούμε πρόσφυγες στον τόπο μας.
Εδώ και 34 χρόνια, υπάρχουν εγκλωβισμένοι πολίτες στην ίδια τους την πατρίδα.
Εδώ και 34 χρόνια περιμένουμε…

Αναμένουμε, να επέλθει δικαίωση…

Τούρκε βάρβαρε βέβηλε κατακτητή, μας έκανες να υποφέρουμε, να καταπατηθούμε, να ταπεινωθούμε, να καταστραφούμε και τώρα; Τώρα πια, δεν υπάρχουν λόγια… Μόνο μνήμες, δάκρυα, αβάστακτος πόνος και κάπου μαζί μ’ αυτά, ελπίδα…Ελπίδα για λίγη έστω δικαίωση στον τόπο μας.

Σάββατο, 20 Ιουλίου το 1974.
Την ημέρα εκείνη, ο Τούρκος ξύπνησε με άγριες διαθέσεις, την ημέρα εκείνη ξεκίνησε να κατευθύνεται προς την Κερύνεια μας.

Ώρα 4:35 π.μ., το νησί άρχισε να δέχεται τους πρώτους αεροπορικούς βομβαρδισμούς από τούρκικα αεροπλάνα, μα περισσότερα κτυπήματα δέκτηκε - πρώτα - η γραφική και πανέμορφη πόλη της Κερύνειας, συγκεκριμένα το χωριό “Πέντε Μίλι” δυτικά της πόλης. Η απόβαση των κατακτητών επικεντρώθηκε κοντά στο χωριό Άγιος Γεώργιος Κερυνείας όπου βρίσκονταν στρατόπεδα της Εθνικής Φρουράς, τα οποία, υπήρξαν τα πρώτα θύματα των Τουρκικών αεροπορικών βομβαρδισμών.

Η τούρκικη επίθεση είχε τρεις απώτερους στόχους:
>Την αποβίβαση όσο το δυνατόν μεγαλύτερου αριθμού στρατευμάτων και εξοπλισμού στη περιοχή “Πέντε Μίλι” δυτικά της Κερύνειας και τη δημιουργία προγεφυρώματος.
>Την ρίψη αλεξιπτωτιστών στους Τουρκικούς θύλακες Λευκωσίας – Αγύρτας και ενδυνάμωσή τους.
>Την αποδυνάμωση των δυνάμεων της Ε.Φ. και την τελική αποκοπή τους στα δυο με την προέκταση του προγεφυρώματος από την παραλία προς την οροσειρά του Πενταδακτύλου.


Τα γεγονότα όπως ήταν φυσικό, εξαιτίας της πλήρης αποδιοργάνωσης της Εθνικής Φρουράς, αλλά και λόγω των ισχυρών εξοπλισμών που κατείχαν οι Τούρκοι για την εποχή, μπήκαν σε μιά σειρά, που το αποτέλεσμα είναι σε όλους μας γνωστό.

Στις 5:30 π.μ. του Σαββάτου, η τουρκική αεροπορία βομβάρδισε αλύπητα το 256 Τάγμα Πεζικού (Τ.Π) στην Γλυκιώτισσα, το 190 Τ.Π (ΜΑ/Τ.Π) στον Αχειροποίητο και το 182 Μ.Π.Π (Μοίρα Παράκτιου Πυροβολικού). Φοβερά κτυπήματα δέκτηκαν επίσης, όλα τα παράκτια φυλάκια στους άμμους των Πανάγρων, στα παράλια της Κερύνειας. Έτσι, ο πολεμοχαρής εισβολέας άρχισε σιγά σιγά ανενόχλητος να μεταβένει στη στεριά, από το πιό δύσκολο σημείο.
Οι Τούρκοι κατάφεραν να δημιουργήσουν το πρώτο προγεφύρωμα, ένας εκ των τριών προταρχικών τους στόχων, στην παραλία “Πέντε Μίλι” κοντά στην Κερύνεια. Το ενίσχυσαν με όπλα, στρατεύματα και προμήθειες. Τα κτυπήματα από την τουρκική αεροπορία, η οποία χρησιμοποιούσε από χαμηλότατο ύψος βόβμες Ναπάλμ, ήταν ολοένα και συχνότερα καθώς εξουδετέρωνε κάθε κινητό στόχο. Παράλληλα, με τη δημιουργία του πιο πάνω προγεφυρώματος, οι Τούρκοι κατάφεραν να ενισχύσουν τους θύλακες – ένας ακόμα εξαρχής στόχος – στις περιοχές Λευκωσίας – Αγύρτας και κοντά στον Άγιο Ιλαρίωνα, λόγω του ότι δέχονταν επιθέσεις από την ΕΛ.ΔΥ.Κ (Ελληνική Δύναμη Κύπρου). Τα πρώτα κύματα των τουρκικών αλεξιπτωτιστών που είχαν προσγειωθεί στους πιό πάνω θύλακες, δέκτηκαν σοβαρό πλήγμα από την ΕΛ.ΔΥ.Κ, και η ανταπόκριση από πλευράς Ε.Φ. ήταν ελάχιστη. Δυστυχώς, οι περιορισμένες κινήσεις που πραγματοποίησε η Εθνική Φρουρά, ήταν σπασμωδικές και ανοργάνωτες και έτσι δεν κατάφεραν να υποστηρίξουν την ΕΛ.ΔΥ.Κ. όπου και όποτε έπρεπε.

Η ΕΛ.ΔΥ.Κ αποδείκτηκε ως η αποτελεσματικότερη και πιό οργανωμένη μονάδα της Κύπρου σε θέματα άμυνας, αφού προκάλεσε τεράστιες απώλειες στους Τούρκους, έως και 2,000 χιλιάδες νεκρούς. Αξιοσημείωτο είναι το ότι, η δύναμη της ΕΛ.ΔΥ.Κ αποτελείτο από μόνο 450 νεοφερμένους εξ Ελλάδος άνδρες, χωρίς υποστήριξη αρμάτων και πυροβολικού και χωρίς οποιαδήποτε μηχανοκίνητα μέσα.

Κύριος αντικειμενικός στόχος των Τούρκων, ήταν το Εθνικό ξεκαθάρισμα και ο πλήρης διαχωρισμός ανάμεσα στις δυο κοινότητες, γεγονός που συνδέθηκε καθολικά με την χρησιμοποίηση των βομβών Ναπάλμ. Οι βάρβαροι, στο πέρασμά τους βομβάρδισαν αλύπητα πολλούς μη στρατιωτικούς χώρους, όπως σχολεία, νοσοκομεία, γηροκομεία κτλ. Στις γειτονιές της Λευκωσίας, όπου οι Τούρκοι κατάφεραν να προελάσουν λόγω των άγριων βομβαρδισμών των Ελληνικών θέσεων από την τουρκική αεροπορία, οι μάχες που εξελλίσονταν, ήταν σκληρές και αιματηρές. Με τη χρήση των βομβών Ναπάλμ αποδείκτηκε περίτρανα και για ακόμη μιά φορά η τουρκική αισχρότητα και βαρβαρότητα. Η χρήση των ολάκερα καταστρεπτικών αυτών βομβών, προκάλεσε τρομερές απώλειες, τόσο σε έμψυχο όσο και σε ανθρώπινο δυναμικό, όπως ταυτόχρονα και υλικές καταστραφές, κυρίως σε δασικές περιοχές. Ιδιαίτερα, θέλουμε να τονίσουμε ότι η χρήση των συγκεκριμένων βομβών, ήταν απαγορευμένη από τις διεθνείς συμβάσεις, λόγω των φρικτών θανάτων που προκαλεί, γεγονός βέβαια που δεν επηρέασε το βέβηλο και βάρβαρο τουρκοκατακτητή να τις χρησιμοποιήσει με τόση άνεση.

Πιο κάτω, εικονίζονται φωτογραφίες, Ελλήνων Κυπρίων που αιχμαλώτισαν οι αιμοδιψείς εισβολείς, οι οποίοι μεταφέρθηκαν στην Τουρκία, συγκεκριμένα στα Άδανα, όπου οι πλείστοι υπέστησαν φρικτά βασανιστήρια, εξανδροπισμούς και κάποιοι από αυτούς δεν επέστρεψαν πίσω ΠΟΤΕ. Οι συνθήκες κράτησης και αιχμαλωσίας τους ήταν απάνθρωπες, χωρίς ίχνος σεβασμού, αξιοπρέπειας και ανθρωπιάς. Κύριο άλλωστε, χαρακτηριστικό των Τούρκων εισβολέων.

Η Τουρκία δηλώνει πεισματικά ανείξερη, όσον αφορά τους αιχμαλώτους και εγκλωβισμένους που μετέφεραν μετά τον Ιούλιο του ’74 στη χώρα τους και αρνείται να δώσει στοιχεία για την τύχη των ανθρώπων αυτών, εμπαίζοντας και κοροιδεύοντας καθαρά τους πάντες, διαιωνίζοντας όμως παράλληλα αυτό το τόσο καυτό και ανθρωπιστικό ζήτημα.

Αυτά, είναι ορισμένα από τα τερατουργήματα, που πραγματοποίησαν οι βάρβαροι στο νησί μας, κατά την “ειρηνική για αυτούς επέμβαση”, σε βάρος των Ελλήνων της Κύπρου και εναντίον της Ελληνικής υπάρξεως και πολιτισμού στο 37% του εδάφους μας. Οι Τούρκοι με ακατάλητη μεθοδικότητα και συστηματικότητα καταστρέφουν κάθετί Ελληνικό, από εκκλησίες και νεκροταφεία μέχρι μοναστήρια και μνημεία ηρώων, ενώ πωλούν και ξεπουλούν τους αρχαιολογικούς θησαυρούς της Κύπρου στο εξωτερικό.

Και τώρα στο εμείς, στο σήμερα, στον 21ο αιώνα.

Στον αιώνα, κατά τον οποίο, λόγω της ένταξής μας στην Ε.Ε (Ευρωπαική Ένωση), της “στήριξης” που τυγχάνουμε ως λαός από τον Ο.Η.Ε (Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών) αλλά και λόγω της “βοήθειας” από άλλους ξένους και κοινωνικούς φορείς, κάποιοι γελοίοι τύποι – κοινώς πολιτικάντηδες, πωλητές και καταδότες της κρατικής και Εθνικής μας οντότητας - είχαν και έχουν την εντύπωση ότι τα πιό πάνω οργανωμένα σύνολα θα μας βοηθήσουν. Θα μας βοηθήσουν στην επίλυση του προβλήματός μας, στην εξακρίβωση για τις τύχες των αγνοουμένων μας, στην επιστροφή όλων των προσφύγων στα σπίτια τους, στον τερματισμό της κατοχής, στην κατάλυση του εποικισμού, στον τερματισμό της λέξης “εγκλωβισμένος” για κάποιον που ζει στο βόρειο τμήμα του νησιού μας κι άλλα πολλά.

Ζούμε σε έναν αιώνα λοιπόν, που κάποιοι τόλμησαν να πιστέψουν ότι οι άλλοι νοιάζονται και ενδιαφέρονται για εμάς. Στον αιώνα, που κάποιοι πίστεψαν ότι θα επέλθει δικαίωση, αφού τώρα πιά έχουμε την στήριξη από διάφορους ξένους, “μεγάλους” και οργανωμένους θεσμούς και φορείς.

Σε αυτόν τον αιώνα που ζούμε όμως εμείς, ως νέοι και νέες,δεν έχουμε καταλάβει ακόμη, που νομίζουν και που έχουν την εντύπωση ότι ζουν αυτοί. Δεν έχουμε καταλάβει σε ποιανών τις πλάτες θεωρούν ότι ακουμπούν και κρατιούνται από εκεί δυνατοί κι ασφαλισμένοι. Ακούμε συχνά τις φράσεις “μιλήστε ρεαλιστικά, είστε ουτοπιστές, σας παρασέρνουν λαίλαπες, είστε τρελοί που μιλάτε για απελευθέρωση, με αυτά τα θολωμένα μυαλά δεν προχωράτε ”, κι όμως εμείς λέμε σε αυτούς, πως, ΜΕ ΑΥΤΟΥΣ ΔΕΝ προχωράμε, αυτοί είναι οι ουτοπιστές κι αυτοί πρέπει επιτέλους να μιλήσουν ρεαλιστικά. Με τις τυφλές ελπίδες που τρέφουν, ότι δηλ. η βοήθεια θα επέλθει από τους ξένους φορείς για εμάς, το μόνο πράγμα που απομένει να κάνουμε είναι να γελάσουμε.

Το μήνυμα προς αυτούς, που καθημερινά υπογράφουν Εθνικές εκπτώσεις όσον αφορά τα ζητήματα που καίουν και ταλανίζουν εδώ και πολλά χρόνια τον δύσμοιρο ετούτο τόπο, είναι ότι είμαστε εδώ. Γιατί δηλώνουμε πραγματικά παρών. Υπάρχουν νέοι που δεν “αμνοποιπούνται”, που δεν υποτάσσονται και ποτέ δε θα το πράξουν, που δεν ανέχονται ούτε τα ψεύτικα ούτε τα μεγάλα λόγια, που δε δέχονται να μπουν και να κουμπωθούν σε καλούπια, που δεν επέστησαν ακόμη πλύση εγκεφάλου, που δε θα ενταχθούν ποτέ στα όρια ενός μαντριού τηλεκατευθυνόμενου από κομματάρχες και πολιτικάντηδες που με τις ψοφοδεείς τους επιχειρήσεις πραγματοποιούν εκπτώσεις και στερεύουν την λαμπρή φυσιογνωμία που διαθέτουμε ως Έθνος κι ως Έλληνες.

Είμαστε εδώ και θέλουμε να λεγόμαστε ΆΝΘΡΩΠΟΙ γιατί κάθε μέρα, από το πρωί που ξυπνάμε μέχρι το βράδυ που κλείνουμε τα μάτια μας, προσπαθούμε και αγωνιζόμαστε για την ελευθερία, για το δίκιο μα πάνω απ' όλα για την ανθρωπιά, γιατί δεν αντέχουμε να βλέπουμε την ημισέληνο στην πλαγιά του Πενταδακτύλου. Γιατί αυτός είναι άνθρωπος! Αυτός που διακατέχεται από ανθρωπιά και προσπαθεί να επιβάλει τη δικαίωση και την δημοκρατία όμως πάνω απ’ όλα, πρώτιστο μέλημα, καθιστά την Ελευθερία.

Είμαστε δυνατοί γιατί όπλο και καμάρι μας είναι η αυτονομία μας και δεν ανεχόμαστε παζάρια, ούτε εκπτώσεις, στο Κυπριακό μας πρόβλημα, όπως ούτε σε κανένα από τα Εθνικά μας ζητήματα.

Ο Τούρκος έσφαξε, σκότωσε, δολοφόνησε, απήγαγε, ξεπούλησε, έκαψε, βίασε, βεβήλωσε, λεηλάτησε, αφάνισε, κατέστρεψε τον τόπο μας και το αποτέλεσμα; Καθίσι στο ίδιο τραπέζι, με τους υποτελείς ηγέτες της μισής μας πατρίδας (τηλεκατευθυνόμενα πιόνια της Άγκυρας) για χάρη των απευθείας συνομιλιών και παρακάλια για να αποδεκτούν μια Διζωνική – Δικοινωτική λύση στα πλαίσια της ομοσπονδίας (τουρκοποίηση της Κύπρου μας) η οποία νομιμοποιεί τα πιό πάνω βάρβαρα γεγονότα της τουρκικής εισβολής κατά το καλοκαίρι του ‘74, φαγοπότι στις κατεχόμενές μας περιοχές, λεφτά στο καζίνο και αιμοδότηση του ψευδοκράτους, τουριστικοποίηση και αναγνώριση των πολιτειακών δομών της της κατεχόμενης μας γης, ύπνος και λήθη της νεολαίας και υποταγή στη νέα τάξη πραγμάτων.

Έλληνα; Ελληνίδα;
35 χρόνια είναι ΥΠΕΡ-ΑΡΚΕΤΑ.

Υπερ-αρκετά για να καθίσουμε επαναπαυόμενοι, υπερ-αρκετά για να φωνάξουμε τέλος, για να κωπάσουμε και να ησυχάσουμε.

Επιζητούμε δικαίωση, απαιτούμε τη μη καταπάτηση των ανθρωπίνων αξιών και ελευθεριών που έχουμε ως πολίτες και ως άνθρωποι, απαιτούμε την εφαρμογή του ιερού δικαιώματος της Αυτοδιάθεσης όλων των Κυπρίων, στη βάση της ισότητας όλων των πολιτών. Σύμφωνα και με το πρώτο άρθρο (άρθρο 1, παρ. 2) του καταστατικού χάρτη του Ο.Η.Ε, οι Νόμιμοι πολίτες της Δημοκρατίας και μόνο πρέπει να αποφανθούν για το μέλλον της Κύπρου.

Διότι οι βάρβαροι έπραξαν τερατουργήματα και βαναυσότητες, και έχουμε χρέος και καθήκον να σταματήσουμε την καλοκάγαθη συμπεριφορά ενός 5χρονου, να σταματήσουμε να συμβάλουμε στην αναγνώριση των κατεχομένων μας εδαφών ως “κράτος”, να πάψουμε να ενισχύουμε τον Αττίλα και να αιμοδοτούμε τους γενοκτόνους εισβολείς κι αφανιστές της εθνικής μας φυσιογνωμίας.

Το οφείλουμε στους αγνοούμενους, στους εγκλωβισμένους και στα αγνά τέκνα που έπεσαν υπέρ πίστεος και πατρίδος. Αυτοί ξέρουν σίγουρα, πιο καλά απ’ τον καθένα, τι εστί Τούρκος.

"ΤΗΝ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΑΝ ΛΑΧΤΑΡΑΣ,

ΣΕ ΞΕΝΟΥΣ ΜΗΝ ΕΛΠΙΖΕΙΣ,

ΜΟΝΟΣ ΣΟΥ ΠΑΡ’ ΤΗΝ ΑΝ ΜΠΟΡΕΙΣ,

ΑΛΛΙΩΣ ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΞΙΖΕΙΣ..."

Για φωτογραφικό υλικό βλ. http://www.efen-nic.com/page.php?20